پدیده های فرا روان شناسی

رؤیت همزاد یا اتوسکپی

رؤیت همزاد به حالت یا شرایطی گفته می شود که در آن در شرایط بیداری و درجریان زندگی عادی انسان در برابر خود فردی را ملاقات یا مشاهده می کند که کاملاً مانند تصویر او در آینه شبیه به وی بوده باشد . این پدیده همیشه به دیدنِ تنها ختم نمی شود ، بلکه گاه و در مواردی ممکن است جریان به مذاکره ، راهنمایی و احیاناً مشاجره کشانده شود .

موارد برجسته ای از رویت همزاد

در کتاب ایران در دوران ساسانیان تألیف نیکلسون در شرح زندگی مانی نقاش و متفکر بزرگ ایران در دوران ساسانیان آمده است که او دوبار با همزاد آسمانی خود ــ در دورانهای کودکی و جوانی ملاقات داشته و در طی این دو دیدار مانی نصایح و راهنمائی هایی از او دریافت کرده بود در شرح حال پروفسور زیگموند فروید ، او یکبار در جریان زندگی روزمره و عادی چیزی شبیه به همزاد خود را مشاهده کرده و فروید بدون شرح و تفسیری از این جریان ، تنها با  عنوان یک پدیدۀ  عجیب از آن یاد کرده است .

در انبـوهی از بیماریهای روانی ــ از جمله اپیلپسی ــ احتـمال پیدایش ایـن حالت وجود دارد و در آثار بعضی از نویسندگان ــ مانند گوته ــ به پدیدۀ اتوسکپی یا رویت همزاد اشاره شده است .

مشاهدات شخصی اینجانب از رؤیت همزاد

در مجله علمی نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران ــ دورۀ شانزدهم 4 (1377) مقاله مفصل و مستندی به قلم آقای دکتر هادی منافی  دکتر شکرالله عبدالله زاده و اینجانب دکتر رضا جمالیان موجود است که اگر دسترسی به آن برای شما راحت نباشد ، در سایت اینجانب

WWW.HYPNOSIRAN.COM  این مطالب وجود دارند. بصورت خیلی خلاصه :

* درسال 1340 در زمانی که دانشجوی دانشکدۀ پزشکی دانشگاه تهران بودم در زمان آمدن به منزل یک جمع بسیار شاد وخندان از خانمهای خانواده را دیدم که یکی از آنها یک خاطرۀ بسیار عجیب را که آنروز شاهد آن بوده ، به این ترتیب برای دیگران تعریف می کرد:

 امروز که برای زیارت به شاه عبدالعظیم رفته بودم ، در شرایطی که منتظر تاکسی برای رسیدن به خانه بودم ، در روبروی خودم خانمی را در مقابل خود دیدم که کاملاً قیافه و لباسهای او مانند من بود! زمانیکه برای کنجکاوی حرکاتی به اندامهای خودم دادم ، عین همان حرکات را هم در آن خانم مشاهده کردم ! دراین شرایط که با این ترس و وحشت شروع شده بود با بوق یک تاکسی خاتمه یافت .

* خانم الف . 27 ساله دارای درجه لیسانسی در روان شناسی و

مربی هنرهای رزمی در نامه مفصلی که به آدرس مطب برای من فرستاده بود چنین یک تجربۀ خود را بیان داشته بود :

  « یک روز خسته کننده پس از مراجعه از دانشکده مدتی بخواب رفتم و پس از بیدار شدن ، متوجه شدم فردی کاملاً شبیه به خودم در پایین رختخواب من نشسته است ! تصور کردم که روح من است و پس از اینکه حدود 30 ثانیه به  او خیره شدم ، دوباره دراز کشیدم و دراین شرایط احساس کردم دوباره روحم وارد بدنم شد . یکی دو سال دیگر هم آن شبح را مشاهده کردم که هر حرکتی می کردم ، آن شبح هم حرکت مرا تقلید و تکرار می کرد . او دو بارهم احساس خروج روح از بدن را داشته و بالاخره تصمیم گرفت با یک فرد آشنا با این پدیده ها تماس بگیرد . با مشورت با دوستان اینجانب را انتخاب کرد و نامه ای برای من نوشت و به توصیه من با آقای دکتر شکرالله عبدالله زاده استادیار روانپزشکی دانشگاه شهید بهشتی تماس گرفت و توسط او و زیر نظر وی یک سلسله آزمایشها و معایناتی را انجام داد . این دخترخانم به زندگی روزمرۀ خود بصورت عادی ادامه می داد و به علت برازندگی اندام و تحصیلات خود به عنوان میهماندار در یکی از شرکتهای هواپیمائی مشغول به کار شد و مهارت او در هنرهای رزمی در شرایط جنگ عراق با ایران ، علاوه بر میهمانداری در شرایط تروریستی هم می توانست به شرکت هوائی خود و سلامتی مسافران کمک کند .

* آقـای ج . شصت و یکساله و استاد بازنشسته دانـشگاه است او علاوه بـر مـطالعه و تخصص در مبـاحـث ادبی و هنـری ، بسیار به صخره نوردی هم علاقه داشته و اولین تجربۀ رؤیت همزاد را در شرایطی مشاهده کرده که در ساعت 4 صبح برای کوهنوردی یا صخره نوردی آماده می شده است . او یک پسر 17 ساله دارد که دارای استعداد هیپنوتیزم پذیری زیادی است و دختر 32 ساله او هم چیزهایی را حس می کند ، ولی مشاهده نمی کند . پدربزرگ و مادربزرگ او مورد اعتماد مردم بودند و برای آنها در محله و خانواده استعداد یا قدرت شفادهی تصور می شده است .

آقای ج . برای  اولین بار و در زمانی که برای صخره نوردی آماده می شده ، همزاد خود را مشاهده کرده بود که فقط نوع و رنگ کفشهای همزاد با کفشهائی که او در آن زمان پوشیده بود ، متفاوت بوده و در دوماه بعد به قول او کفشهای صخره نوردی جدیدی فدراسیون آورده بود که دقیقاً مشابه همان کفشهایی بود که در 17 سالگی در پاهای همزادش مشاهده کرده بود .

او که استادی دانشمند و دارای تحقیقات و تألیفات زیادی بوده ، از وقایع بسیاری ذکرکرده که بسیاری از آنها در مقاله ای که درمجله علمی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران[ دوره شانزدهم 4 ( 1374 ) ] و در سایت اینجانب آمده اند ، موجودند . جالب ترین مطلبی که او بیان می داشت این بود که در رانندگی در جاده ها ــ که معمولاً سریع می راند ــ اکثراً همزاد خود را بر روی کاپوت ماشین مشاهده می کند که او را راهنمائی یا هدایت می کند .